Soğuk günler başlamışken, sıcacık çorbalar sofralarımızda daha çok yerini almaya başladı. Nicedir annemin yaptığı patates çorbasını denemek niyetim vardı ancak bir türlü tarifi hatırlamıyordum.

Mersin’e son gidişimde annemin kitapları arasından Gönül Candaş’ın “Bereketli Olsun” kitabını bulup, aradığım tarife ulaştım. Biraz uyarlama yaparak, gıda intoleransı’na uygun hale getirdim, umarım siz de beğenirsiniz.

gerekenler:
– 6 su bardağı tavuksuyu
– 1 çorba kaşığı un/ glutensiz un (tepeleme)
– 1 çorba kaşığı sıvı yağ
– 1 orta boy kuru soğan
– 2 orta boy patates
– 1 bardak süt/keçi sütü
– 1 yumurta sarısı
– tuz

üzeri için 
– sıvı yağ
– kırmızı pul biber
– kibrit kutusu kadar didiklenmiş tavuk göğsü

Soğanı soyup rendeleyin.

Blogger notu: soğanın doğranmasında, sebzeleri daha çok sulandırdığından mutfak robotu kullanmanızı önermem.

Çorba tenceresine yağı ve rendelenmiş soğanı koyup kavurmaya başlayın.

Soğan pembeleşince unu ekleyin ve kavurmaya devam edin.

Diğer tarafta patatesleri soyun ve rendeleyin.

Rendelenmiş patatesleri, kavrulmakta olan soğan- un karışımına ekleyin ve karıştırmaya devam edin.

Evde hazırlamış olduğunuz tavuk suyunu tencereye ekleyin (tarif evde hazırlanmış et suyu ile verilmişti).

Patatesler pişene kadar kısık ateşte pişirin.

El blendırını kullanarak çorbayı pürüzsüz hale getirip, tuzunu ekleyin (kitaptaki tarifte tel süzgeçten geçirilmesi olarak verilmişti).

Yumurtanın sarısını ayırıp sütle çırpın (Blogger notu: inek sütü intoleransım olduğu için keçi sütü kullanıyorum. Göreceli daha az yağlı olduğu için daha hafif bir tadı oldu).

ve karışıma ekleyin.

Çorbayı bir taşım daha kaynatın, üzerinde kabuk oluşmaması için arada karıştırma devam edin. Sanırım az olan yağ miktarından kaynaklı tahminimden daha sulu bir çorba oldu; tavuk suyunu yaparken kullandığım haşlanmış patates ve havucu ezip-tuzladım ve çorbaya ekledim.

Gene tavuk suyunda elde ettiğim haşlanmış tavuktan didikleyip çorbanın servisi sırasında üstüne ekledim. Üzerine az miktar sıvı yağda yaktığım kırmızı pul biberini döktüm.

Afiyet olsun 🙂

Blogger notu: tariflerin her aşamasını hem hazırlayıp, hem de tek başına görüntülemek zaman zaman zor olmaya başlamıştı. Abim imdadıma yetişti ve bana tripodunu verdi de bu tarifin fotograflarını bu şekilde çekebildim. Alışmak biraz zaman alacak olsa da sanırım daha başarılı sonuçlar alacağım; belirtmeden ve teşekkür etmeden geçemedim 🙂