“Yemek yemek üstüne ne düşünürsünüz bilmem
Ama kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalı” demiştir ya Cemal Süreya, sizi bilemem ama benim için kesinlikle doğrudur 🙂
Ama kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalı” demiştir ya Cemal Süreya, sizi bilemem ama benim için kesinlikle doğrudur 🙂
Çocukluğumda bizim evde akşamları da kahvaltı yapılırdı. Evde yemek pişmemesinden değil üstelik, tamamiyle kahvaltıya olan düşkünlüğümüzden. Bizimkiler sağ olsun, her daim farklı bir şeyler yaparlardı kahvaltı için: Çökelek ve/veya bol yeşillikli patates salatası, peynirli kanepe, nar gibi kızarmış yumurtalı ekmek, farklı tipte peynirler- zeytinler (biber salçalı yeşil zeytin hep favorim olmuştur) masaya özenle yerleştirilirdi. Başrol oyuncuları sıkma ve börek varsa tadından yenmezdi. Mutlaka ama mutlaka çay demlenirdi. Abim rafadan hüpletirdi yumurtayı da benim aram iyi olmadığından (ve babam bana kıyamadığından) genelde omlet ya da menemen gelirdi sofraya. Benim için üniversiteye kadar en çok da pazar sabahlarının keyfiydi ekmek/ börek kokusuyla uyanmak.
Ancak yıllar içinde özellikle yoğun iş hayatının tam da göbeğinde uyku daha ağır geldi ve hafta içi sabahlarını çoğunlukla geçiştirdim. Hafta sonlarında ise küçüklüğümdeki gibi farklı yiyecekler hazırlasam bile istediğim gibi hafif sulu, ekmek banılası menemen pişirmeyi beceremedim. Bol domates kullanmam gerektiğini bildiğim halde gene de sürekli kuruyan menemen yapıp durdum.
Yemek blogu yazan biri olarak son zamanda bunu kendime yakıştıramadım, konuyla ilgili biraz araştırma yaptım. Okuduğum bazı kaynaklarda benim sevdiğim gibi yapmanın ipuçlarını öğrendim. Yaptığım uygulamalar istediğim sonucu verince de sizinle de paylaşmak istedim.
Biraz sulu menemenin sırlarından biri kabuğu soyulmuş bol domates kullanılması (bu domateslerin mevsiminde olması önemli). Diğeri ise menemende sadece yumurta sarısı kullanılması. Daha önce Mantarlı- kurutulmuş domatesli omlet tarifinde olduğu gibi yumurta beyazını kullanmıyoruz yani. İlk okuduğumda çok garip gelmişti, yumurta sarısının yeterli olmayacağını düşünmüştüm, yanılmışım! Son olarak, sarılar eklendikten sonra çok pişirmeden ocağın altının kapatılması gerekiyor.
Bütün bu ipuçlarının ardından, gururla takdim ederim efem 🙂
gerekenler (bir kişilik menemen için)
– 2 yumurta sarısı
– 1/2 yeşil biber (mümkünse köy biberi)
– 1 küçük kuru soğan (1/2 orta boy da olabilir)
– 1 orta boy domates
– tuz
– karabiber
– zeytinyağı
– maydanoz (üzeri için)
Kabukları soyulan soğanı yemeklik (küp şeklinde) doğrayın. Zeytinyağında kavurmaya başlayın. Çekirdeklerini çıkartıp küp şeklinde doğramış olduğunuz biberi de yumuşamaya başlayan soğana ekleyin, kavurmaya devam edin. Yıkayıp, kabuğunu soyduğunuz domatesleri küp küp doğrayığ pişmeye başlayan soğan-bibere ekleyin. Bütün malzemenin homojen dağılmasını sağlayın ve tuz ekleyin. Mümkünse bir süreliğine tavanın kapağını kapayın. Eklenen tuz, domatesi sulandırmaya başlayacaktır. Kapağın kapanması ile ısı tavanın içinde hapsolacağından pişme hızlanacak, hem de su kaybı yaşanmayacaktır.
Domatesler yumuşadığında, beyazından ayırıp, çırptığınız yumurta sarılarını kavurduğunuz karışıma ekleyin. Yumurta sarılarının diğer malzemelerle kaynaşmasını sağlayıp, 1-2 dakika sonra (yumurta sarıları hala akıcı iken) ocağınızı kapatın.
Kıyılmış maydanoz ve karabiberi de serpince sade menemen servise hazır demektir. Tavşan kanı demlenmiş çay yanında, aile ile yenecek güzel bir kahvaltının ilk adımı tamamlanır.
Blogger notu: Günlerden pazarsa, herkes masanın etrafında iken aile albümünüz için bir de fotoğraf çekmeyi de unutmayın 😉
Günün her vaktinde, iftarda-sahurda kolaylıkla hazırlayacağınız “menemen” afiyet olsun 🙂
mutfak terapisi 
Zeynep Hanım, blog isimlerimiz ne kadar benziyor! Ne mutlu demek ki mutfağı terapi mekanı haline getiren bir ben değilmişim 🙂 Menemen benim için de değme kebaplara değişilmez bir tariftir. Yumurtanın beyazı hep rahatsız eder bu yüzden iyice pişirirdim beyazı kaybolsun diye. Ama böyle de şahane görünüyor. Ellerinize sağlık. Mısır'dan sevgiler…
BeğenBeğen
Arada kilometrelerce mesafe olsa da, kendimize iyi gelen mutfak ortakmış demek ki Müfi'nin Mutfağı 🙂 yazdığımız blogların isim kardeşliği de cabası. yorum bıraktığınız için çok da mutlu oldum, teşekkürler. İstanbul'dan da sevgiler 🙂
BeğenBeğen
Hay Allah razı olsun yaa. Aynen ben de beceremiyordum menemenin kıvamını. bir dahakine böyle deneyeceğim 🙂
BeğenBeğen
Elif'im dene bakalım, şimdiden eline sağlık 🙂 aile fotosunu unutma tabi 😉
BeğenBeğen